Το ότι περιμέναμε με αγωνία να δούμε τα Hunger Games (Αγώνες Πείνας) είναι γνωστό. Περιμέναμε με αγωνία την ταινία από τότε που έπεσε τυχαία στα χέρια μας το βιβλίο της Suzan Collins πριν από ένα χρόνο περίπου, και ενώ ήδη στην Αμερική και την Αγγλία η τριλογία τους είχε γίνει ανάρπαστη. Είδαμε την ταινία που κυκλοφόρησε πια και σας παραθέτουμε την κριτική μας για τα Hunger Games μαζί με μια - δυο συμβουλές.
Η πρώτη μας συμβουλή είναι να επιλέξετε όσο το δυνατόν πιο πίσω θέσεις στο σινεμά. Η ταινία έχει γυριστεί με την τεχνική της γρήγορης κάμερας, για να προσδώσει ρεαλισμό και με αποτέλεσμα στα πρώτα λεπτά της να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα παρακολούθησης. Μετά από λίγα λεπτά η κίνηση της κάμερας περιορίζεται και επιτρέπει στο θεατή να χαλαρώσει λίγο, ωστόσο σε όλην την ταινία υπάρχουν έντονα κοντινά πλάνα και κάπως θολός κόκκος στην κάμερα προκειμένου να διατηρηθεί ο ρεαλισμός και η αμεσότητα όμως μπορεί να σας ζαλίσει η τεχνική, οπότε επιτρέψτε τη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από την οθόνη.
Η δεύτερη μας συμβουλή είναι να διαβάσετε το βιβλίο! Έστω και μετά την ταινία αν δεν θέλετε να έχετε spoilers. Η ταινία είναι αξιοπρεπέστατη, γρήγορη, με πολύ καλό ρυθμό γενικά, όμως έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα που είναι ότι προσπαθεί να περάσει μεγάλο όγκο πληροφοριών και στοιχείων στον περιορισμένο χρόνο μιας ταινίας. Έτσι, αυτό που συγκινεί στο βιβλίο, η πολιτικο - κοινωνική θεώρηση των πραγμάτων, η καταδυνάστευση των 12 διαμερισμάτων από την Κάπιτολ, μια ολιγαρχία που διοικεί με στρατιωτική πειθαρχία τα υπόλοιπα, τα οποία αποτελούνται από γεωργούς, εργάτες ή μεταλλωρύχους και σκοπός της ύπαρξής τους είναι να προμηθεύουν την Κάπιτολ τα απαραίτητα για να μπορεί να ζει στη χλιδή και την εκκεντρικότητα. Το πολιτικό μήνυμα του βιβλίου έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, και μόνο μέσα από μεμονωμένες φράσεις μπορείτε να καταλάβετε τα πιο βαθιά νοήματα που ήθελε η Collins να περάσει στα βιβλία της.
Τη βάση της ιστορίας αποτελεί ο μύθος του Θησέα και η προσφορά των Αθηναίων στην Κρήτη. Ο θεσμός των αγώνων, αλλά και η αισθητική της παρουσίασης των "μονομάχων"¨ παραπέμπει στην αρένα του Κολοσσαίου, με τον Donald Sutherland να υποδύεται τον "αυτοκράτορα" της Κάπιτολ. Η ακραία ανταγωνιστική λογική ενός ριάλιτι τηλεπαιχνιδιού είναι κομβική. Ακόμη, στο αιματηρό αυτό show μετασχηματίζεται το γνωστό απαύγασμα κρετινισμού περί "πρώτου" που διαπνέει το ανταγωνιστικό πνεύμα της δικής μας κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας: ο πρώτος είναι ζωντανός και πλούσιος - όπως ο Woody Harrelson που αναλαμβάνει την εκπαίδευση των Jennifer Lawrence και Josh Hutcherson - και οι υπόλοιποι πεθαίνουν μέσα σε βίαιες συνθήκες.
Βασικό επίσης μειονέκτημα του «The Hunger Games» συνιστά η μηδενική συναισθηματική εμπλοκή του θεατή με τη συντριπτική πλειοψηφία των διαγωνιζομένων, οι οποίοι μάλιστα σκοτώνονται με συνοπτικές διαδικασίες και με το λιγότερο δυνατό "αίμα". Η ταινία επιλέγει να περιορίσει τη βία στο ελάχιστο - προκειμένου να μπορούν να δουν την ταινία και έφηβοι με το P-13 - xάνει όμως από την πραγματική ένταση του βιβλίου: εξάλλου και μόνο το θέμα του να αλληλοσκοτώνονται παιδιά, είναι βάναυσο και βίαιο.
Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και την πιο ακραία εκδοχή του Truman Show, με τους υπέυθυνους του reality show να επιστρατεύουν πυρκαγιές, άγρια θηρία ή να αλλάζουν τη μέρα και τη νύχτα κατά το δοκούν στους Αγώνες Πείνας, για να πετύχουν το σκοπό τους, αλλά και να συνεπάρουν τα πλήθη που παρακολουθούν.
Στα πολύ θετικά της ταινίας το πραγματικά εξαιρετικό καστ: Ο Woody Harrelson στο ρόλο του Haymitch, ο απίστευτα αλλαγμένος Stanley Tucci στο ρόλο του Καίσαρα, ο πάντα αγαπημένος Donald Sutherland, η Elizabeth Banks στο ρόλο της εκκεντρικής Effie, ο στυλάτος και άψογος Lenny Kravitz, αλλά και οι δυο κύριοι ρόλοι με τον "Peeta" Josh Hutcherson να κλέβει την παράσταση και την αποκάλυψη του Winter Bones Jennifer Lawrence στο ρόλο της Katniss, που μπαινοβγαίνει από το ρόλο της έφηβης γυναίκας στο ρόλο του κυνηγού με φοβερή άνεση.
Η ταινία λογικά θα αρέσει σε όλους όσοι δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο και περιμένουν να δουν μια περιπέτεια, όμως είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν πολλά κενά που δικαιολογούνται από τη μεγάλη ένταση και ταχύτητα των πλάνων, των εναλλαγών και των διαλόγων. Πάντως τη δύναμη του βιβλίου δεν την έχει, αν και προσπαθεί συνειδητά και με αρκετή πιστότητα στην πλοκή - σίγουρα κάποιες διαφορές υπάρχουν, αλλά εξυπηρετούν περισσότερο το να κρατηθεί η ταινία στη λογική διάρκεια των 142 λεπτών. Κάποια πλάνα και σεκανς είναι πολύ εντυπωσιακά ωστόσο.
Να τη δείτε; Ναι, αλλά διαβάστε και το βιβλίο, γιατί η εταιρεία παραγωγής έχει ήδη αποφασίσει ότι η τριλογία της Collins θα γίνει κινηματογραφική τετραλογία - χωρίζοντας το τελευταίο βιβλίο Mockingjay,θα χωριστεί σε 2 ταινίες.Ελπίζουμε ότι στις επόμενες ταινίες θα υπάρχει κάποιο είδος αφήγησης, που θα προσεγγίζει τον εσωτερικό μονόλογο των ηρώων που βοηθά στην καλύτερη ψυχογράφηση του χαρακτήρα.
Η δεύτερη μας συμβουλή είναι να διαβάσετε το βιβλίο! Έστω και μετά την ταινία αν δεν θέλετε να έχετε spoilers. Η ταινία είναι αξιοπρεπέστατη, γρήγορη, με πολύ καλό ρυθμό γενικά, όμως έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα που είναι ότι προσπαθεί να περάσει μεγάλο όγκο πληροφοριών και στοιχείων στον περιορισμένο χρόνο μιας ταινίας. Έτσι, αυτό που συγκινεί στο βιβλίο, η πολιτικο - κοινωνική θεώρηση των πραγμάτων, η καταδυνάστευση των 12 διαμερισμάτων από την Κάπιτολ, μια ολιγαρχία που διοικεί με στρατιωτική πειθαρχία τα υπόλοιπα, τα οποία αποτελούνται από γεωργούς, εργάτες ή μεταλλωρύχους και σκοπός της ύπαρξής τους είναι να προμηθεύουν την Κάπιτολ τα απαραίτητα για να μπορεί να ζει στη χλιδή και την εκκεντρικότητα. Το πολιτικό μήνυμα του βιβλίου έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, και μόνο μέσα από μεμονωμένες φράσεις μπορείτε να καταλάβετε τα πιο βαθιά νοήματα που ήθελε η Collins να περάσει στα βιβλία της.
Τη βάση της ιστορίας αποτελεί ο μύθος του Θησέα και η προσφορά των Αθηναίων στην Κρήτη. Ο θεσμός των αγώνων, αλλά και η αισθητική της παρουσίασης των "μονομάχων"¨ παραπέμπει στην αρένα του Κολοσσαίου, με τον Donald Sutherland να υποδύεται τον "αυτοκράτορα" της Κάπιτολ. Η ακραία ανταγωνιστική λογική ενός ριάλιτι τηλεπαιχνιδιού είναι κομβική. Ακόμη, στο αιματηρό αυτό show μετασχηματίζεται το γνωστό απαύγασμα κρετινισμού περί "πρώτου" που διαπνέει το ανταγωνιστικό πνεύμα της δικής μας κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας: ο πρώτος είναι ζωντανός και πλούσιος - όπως ο Woody Harrelson που αναλαμβάνει την εκπαίδευση των Jennifer Lawrence και Josh Hutcherson - και οι υπόλοιποι πεθαίνουν μέσα σε βίαιες συνθήκες.
Βασικό επίσης μειονέκτημα του «The Hunger Games» συνιστά η μηδενική συναισθηματική εμπλοκή του θεατή με τη συντριπτική πλειοψηφία των διαγωνιζομένων, οι οποίοι μάλιστα σκοτώνονται με συνοπτικές διαδικασίες και με το λιγότερο δυνατό "αίμα". Η ταινία επιλέγει να περιορίσει τη βία στο ελάχιστο - προκειμένου να μπορούν να δουν την ταινία και έφηβοι με το P-13 - xάνει όμως από την πραγματική ένταση του βιβλίου: εξάλλου και μόνο το θέμα του να αλληλοσκοτώνονται παιδιά, είναι βάναυσο και βίαιο.
Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και την πιο ακραία εκδοχή του Truman Show, με τους υπέυθυνους του reality show να επιστρατεύουν πυρκαγιές, άγρια θηρία ή να αλλάζουν τη μέρα και τη νύχτα κατά το δοκούν στους Αγώνες Πείνας, για να πετύχουν το σκοπό τους, αλλά και να συνεπάρουν τα πλήθη που παρακολουθούν.
Στα πολύ θετικά της ταινίας το πραγματικά εξαιρετικό καστ: Ο Woody Harrelson στο ρόλο του Haymitch, ο απίστευτα αλλαγμένος Stanley Tucci στο ρόλο του Καίσαρα, ο πάντα αγαπημένος Donald Sutherland, η Elizabeth Banks στο ρόλο της εκκεντρικής Effie, ο στυλάτος και άψογος Lenny Kravitz, αλλά και οι δυο κύριοι ρόλοι με τον "Peeta" Josh Hutcherson να κλέβει την παράσταση και την αποκάλυψη του Winter Bones Jennifer Lawrence στο ρόλο της Katniss, που μπαινοβγαίνει από το ρόλο της έφηβης γυναίκας στο ρόλο του κυνηγού με φοβερή άνεση.
Η ταινία λογικά θα αρέσει σε όλους όσοι δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο και περιμένουν να δουν μια περιπέτεια, όμως είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν πολλά κενά που δικαιολογούνται από τη μεγάλη ένταση και ταχύτητα των πλάνων, των εναλλαγών και των διαλόγων. Πάντως τη δύναμη του βιβλίου δεν την έχει, αν και προσπαθεί συνειδητά και με αρκετή πιστότητα στην πλοκή - σίγουρα κάποιες διαφορές υπάρχουν, αλλά εξυπηρετούν περισσότερο το να κρατηθεί η ταινία στη λογική διάρκεια των 142 λεπτών. Κάποια πλάνα και σεκανς είναι πολύ εντυπωσιακά ωστόσο.
Να τη δείτε; Ναι, αλλά διαβάστε και το βιβλίο, γιατί η εταιρεία παραγωγής έχει ήδη αποφασίσει ότι η τριλογία της Collins θα γίνει κινηματογραφική τετραλογία - χωρίζοντας το τελευταίο βιβλίο Mockingjay,θα χωριστεί σε 2 ταινίες.Ελπίζουμε ότι στις επόμενες ταινίες θα υπάρχει κάποιο είδος αφήγησης, που θα προσεγγίζει τον εσωτερικό μονόλογο των ηρώων που βοηθά στην καλύτερη ψυχογράφηση του χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου